ΙΑΤΡΟΣΟΦΙΚΟΝ

Παραδίδοντες εις την δημοσιότητα δια πρώτην φοράν το περίφημον Ιατροσοφικόν Αντιδοτάριον, όπως αρέσκεται να το ονομάζη ο συγγραφεύς του, ως αντίδοτον τρόπον τινά κατά των ασθενειών, έχομεν την πεποίθησιν ότι αποδίδομεν εις την λαογραφίαν βοήθημα εκ των σπανίων. Ο λαογράφος και ο ιστορικός θα ανακαλύψουν μέσα εις τας γραμμάς του πολύτιμου αυτού κειμηλίου μίαν σελίδα της ιστορίας της ιατρικής εν Κύπρω επί τουρκοκρατίας και μίαν δυνατήν συμβολήν προς κατανόησιν των όρων του προορισμού τον οποίον εξετελούν συναφώς με τα εκπαιδευτικά και θρησκευτικά των καθήκοντα αι Ιεραί εν Κύπρω Μοναί. Θα ίδη αφελείς συνταγάς αναγομένας εις αρχέγονους μεθόδους της ιατρικής, αλλά και θα αποκαλυφθή συγχρόνως προ της αμιμήτου προθυμίας, με την οποίαν οι αγαθοί εκείνοι μοναχοί, εξετελούν τας συνταγάς ταύτας εν τη συναισθήσει ότι ανεκούφιζον κατ’ αυτόν τον τρόπον τας πασχούσας κοινότητας, αι οποίαι μη έχουσαι που αλλού να καταφύγουν κατέφευγον εις αυτούς. Ο ωκεανός εκείνος της πίστεως και της αφελείας ιατρών τε και θεραπευομένων συνετελεί το θαύμα με την βοήθειαν του Θεού, και ούτω οι προ ολίγου ασθενείς και καχεκτικοί, ευσταλείς τώρα και ροδοκόκκινοι χωρικοί, επέστρεφον εις τα χωρία των γεμάτοι από χαράν και πλημμυρισμένοι από ευγνωμοσύνην προς τους μοναχούς θεραπευτάς των.