Ο ΑΔΗΣ ΤΗΣ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ

Ο Μέγας Βασίλειος, με πολλή σύνεση και σοφία, κάνει την εξής παρατήρηση για τη σκληρή και ανάλγητη πλεονεξία: “Όσα βλέπει ο οφθαλμός, αυτά επιθυμεί και ο πλεονέκτης. Ο Άδης δεν είπε ποτέ, αρκεί, ούτε ο πλεονέκτης είπε ποτέ, φτάνει. Η θάλασσα γνωρίζει τα όριά της, η νύκτα δεν ξεπερνάει τα πανάρχαια οροθέσιά της, αλλά ο πλεονέκτης δεν λογαριάζει χρόνο, δεν μπορεί να θέσει όρια, δεν καταλαβαίνει ότι υπάρχουν διάδοχοι και κληρονόμοι. Μιμείται τη βιαιότητα της φωτιάς, όλα τα διευθετεί, για όλα εγείρει αξιώσεις, και όλα, θεωρεί, πως ανήκουν σ’ αυτόν”. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)